Yönetmen: Yavuz Turgul
Senaryo: Yavuz Turgul
Yapım Yılı: 2010, Türkiye
Oynayanlar: Şener Şen, Cem Yılmaz, Çetin Tekindor, Melisa Sözen, Okan Yalabık, Rıza Kocaoğlu, Nergis Çorakçı, Mustafa Avkıran, İbrahim Bozgüney, Mahir İpek, Cansu Koç, Jeffi Medina, Emine Şans Umar
Av Mevsimi bir Cem Yılmaz filmidir. Diğer oyunculardan ve Yavuz Turgul gibi önemli bir yönetmenden bahsetmeden önce Cem Yılmaz’ın adını söylemenin bir haksızlık olmayacağını umarak, bu filmin öne çıkan iki isminden ilkinin Cem Yılmaz olduğunu söylemek istiyorum. Oynadığı İdris karakterinin hakkını fazlasıyla veren Cem Yılmaz, özellikle abartısız / temiz oyunu ile harika bir iş çıkarıyor. Daha önce görmeye pek de alışık olmadığımız bir tarzı deniyor olması ve üstelik bu tarzı, kişiliği, davranışı “gerçek” bir kişi gibi yansıtmayı başarması alkışlanacak bir performans. Filmde, İdris karakteri başlı başına ilgi çekici zaten ve böyle bir karakter için Cem Yılmaz’ın seçilmiş olması da çok başarılı bir karar. Belki de filmde bu karakterin biraz daha merkeze çekilmesi, kurgunun daha çok onun üzerinde olması tercih edilebilirdi diye düşündüm. Aslında Av Mevsimi polisiye bir film gibi görünse de, amacınız “katil kim?” sorusuna odaklanmamalı. Hatta buna odaklandığınızda hayal kırıklığı yaşayabilirsiniz çünkü filmin ikinci yarısının başlarında olayın devamını tahmin etmeniz pek de zor olmuyor. Ancak, Yavuz Turgul’un anlatmak istediği hikaye sanırım bundan biraz daha farklı; “av – avcı” metaforları, “ölüm kokusu”, “aşk”, “yaşlılık”… gibi kavramlar tek tek ele alınabilir nitelikte. Benim filmde gördüğüm tek sorun da bu; özellikle “av – avcı” hikayesinin daha iyi işlenmesi gerekirdi diye düşünüyorum. Özellikle bir sürü şey anlatılmak istenmiş ama hiçbirine kıyılamadığı için her bir olması gerekenden az anlatılmış gibi. “Film idris üzerine kurgulanmalıydı” derken anlatmak istediğim de bu. Av Mevsimi, çok önemli konuları, oldukça güzel bir biçimde ele alırken toplamını yaklaşık 140 dakikaya sığdırmak zorunda kalınca erken bitmiş bir filme dönüşüyor.
Filmin bence ikinci önemli karakteri Hasan rolündeki Okan Yalabık. Antropoloji okumuş olan bu genç adamın yaşadığı çelişkiler, korkular, beklentiler… de en az İdris karakterinde olduğu gibi canlı ve dikkat çekici. Okan Yalabık’ın performansı ise gerçekten üst düzeyde. Her ne kadar rolü görece daha kısıtlı olsa da yarattığı Hasan karakteri bizi kendisine çekiyor. O da daha çok işlenmesi gereken karakterlerden birisi. İlk defa bir filmde Çetin Tekindor’u fazla beğenmediğimi itiraf etmeliyim. Neden beğenmediğimi açıklama konusunda zorluk çekiyorum ama sanırım oynadığı rol çok bildik, tanıdık bir karakter tipi olduğu için çekici gelmedi. Açıkcası o rolü herhangi bir başka aktör de oynayabilirdi. Tekindor’un oynadığı rollerde, o rolü kendisine göre değiştirdiğine çok tanık olduğumuz için Av Mevsimi‘ndeki performansı bana biraz “normal” geldi açıkcası. Hatasız… ama “normal”. Benzer bir analizi Şener Şen için de söylemek lazım; o da karşımıza çok tanıdık bir rolle çıkıyor ama aynı Tekindor gibi Şener Şen’in de oyununda hata bulmamız imkansıza yakın.
Filmin cinayet yeri, emniyet ve gece sokak çekimleri çok başarılı. Ses, ilk defa bir Türk filminde çok iyi düzenlenmiş. Sadece filmin başında ve sonunda fonda duyduğumuz genç kız sesi ve zaman zaman kullanılan “eko”lar kulağa pek hoş gelmiyor. Ancak onun dışında teknik açıdan da oldukça tatmin edici bir film olduğu söylenebilir.
Benim için tam bir hayal kırıklığı olan 
G.O.R.A.nın devam filmi niteliğinde olan A.R.O.G. tam anlamıyla bir hayal kırıklığı. Teknik açıdan ya da oyuncuların genel performansı düşünüldüğünde bu değerlendirme belki çok haksız görülebilir ancak filmin herhangi bir derinliği ya da lgi çekici bir senaryosu maalesef yok. Bildik klişeler, eski filmlere göndermeler ve yine oldukça tanıdık espiriler eşliğinde süren film özellikle final sahnesi ile tam bir hayal kırıklığı. Basında A.R.O.G. filminin diğer filmlerden fazlasıyla esinlenmiş olduğu iddiası ortaya atıldı ama benim takip ettiğim kadarıyla hiç kimse final sahnesindeki esinlenmenin etik kuralları biraz aştığını fark etmedi. İyiler ve kötüler arasındaki futbol karşılaşması yıllar önce Nike firması tarafından kullanıldı. Filmde bu sahnenin içine Rıdvan Dilmen’i koymak dışında pek bir orijinallik göze çarpmıyor maalesef. Rahatsız edici bir benzerlik var.