1975/2006, E Yayınları, 120 s.
Idefix Tanıtım
1339.. ya da Öyle Bir Yıl: Bir Sokak Satıcıs Adına Apoloji çok ilginç bir masal kitabı. Masal kitabı diyorum çünkü hikayenin anlatıcısı Emekli Profesör Nicholas Seare, öyküyü masal olarak tanımlıyor. Her şeyden önce çok değişik bir anlatıcıya sahip kitap. Karakterlere ya da olaylara müdahale etmiyor ama onun varlığını kitabın her yerinde hissediyorsunuz; bir kere çok iyi bir anlatıcı olduğunu kabul etmemiz lazım ve ikinci olarak dipnotları ile masalın gidişatına katkısı da çok büyük. Anlatıcının aktardığı masalın baş kahramanı Sokak Satıcısı (gerçek adını bilmiyoruz), bir gece arkadaşı filozofla birlikte girdiği evde sabaha kadar gerek ev halkıyla gerekse kendisi ile tartışma yaşar. Ev halkı, sokaktaki diğer herkes gibi ertesi gün kıyametin kopacağına inanmaktadır. O gece, onlar için dua etmekle geçirilmesi gereken son gecedir. Sokak Satıcısınınamacı ise biraz daha farklıdır; aslında hem geceyi geçirmek hem de 3 – 5 altın kazanmak için girdiği evde sadece kendisinin değil, ev halkının da hayatını değiştirecektir. Sokak Satıcısı da aynı anlatıcısı gibi tutkulu ve zekidir. Sözcüklerle oynamayı sever ve kendisine akıllıyım diyen herkesin korkmasını gerektirecek kadar laf ebesidir.
1339.. ya da Öyle Bir Yıl: Bir Sokak Satıcıs Adına Apoloji, karakterlerinin canlılığı ve zekice planlanmış, iğne oyası gibi işlenmiş diyalogları ile bir edebiyat ziyafeti. Okurken hep bu kitabın mutlaka oyunlaştırılması gerektiğini düşündüm; tiyatro sahnesinde görülmeye aday bir eser. Canlı, dinamik ve insani… Ve sıra süprizde. Masalın anlatıcısı, Emekli Profesör Nicholas Seare aslında Rodney W. Whitaker ya da Türkiye’de daha çok bilinen adıyla Trevanian‘dan başkası değil. Mutlaka okunması gereken bir masal.