Yönetmen: Gary Ross
Senaryo: Gary Ross
Yapım Yılı: 1998, ABD
Oynayanlar: Tobey Maguire, Reese Witherspoon, William H. Macy, Joan Allen, Jeff Daniels, J. T. Walsh, Don Knotts, Marley Shelton, Jane Kaczmarek, Giuseppe Andrews, Jenny Lewis, Marissa Ribisi, Denise Dowse, McNally Sagal, Paul Morgan Stetler,
1998 yapımı Pleasantville, üzerinden çok zaman geçmesine rağmen hala güncelliğini koruyan ve koruyacak olan bir konuyu işliyor. Aslında film, özellikle Türkiye’de gerektiği kadar ilgi çekmedi; biraz eski bir film olması nedeniyle yeni kuşak da bu filmi pek tanımıyor.
Film, Pleasantville isimli bir TV dizisinin içinde geçiyor. Fantastik bir başlangıcı ve olay kurgusu olmasına rağmen, göze batan aşırılıklardan ya da abartılardan kaçınılmış. İnsanların, kendi yaşamlarında engellemek zorunda kaldıkları pek çok duygu / istek vardır. Bazen birisine aşık olursunuz ama “diğerleri neder” kaygısı ile aşkınızı itiraf edemezsiniz, çok öfkelendiğinizde eğer karşınızdaki kişi sizden statü olarak yüksekse öfkenizi dinlendiremezsiniz, bazen delice koşmak istersiniz ama yine başkaları “tuhaf” nitelendirir gerekçesi ile hızlı yürüyemezsiniz bile… Pleasantville bu kapanlarda yaşayan insanların özgürlük mücadelerini anlatıyor. Tutkunun önemsendiği, uyguculuğun (conformity) eleştirildiği güzel bir yapım.
İnsan varoluşuna ait entelektüel tartışmaları seyretmek için önerilecek bir fim olmayabilir ama bence hiç değilse her üniversite öğrencisinin seyretmesi ve üzerinde düşünmesi gereken sıcak, sevimli, tebessüm ettirici bir film.
Not: Pleasantville kasabasının belediye başkanı rolündeki J. T. Walsh film gösterime girmeden önce hayatını kaybetti.
Daha vizyona girmeden fragmanlarıyla konuşulmaya başlanan filmi dün (1 Kasım 2009) izleme şansım oldu. Üzerine çok konuşulan ve bir anda popüler olan filmleri genelde olumsuz bir önyargı ile seyrederim, bu film, de aynı olumsuzlukla seyretmeye başladığımı itiraf etmeliyim. Genelde Türkiye’de çekilden kahramanlık, askerlik gibi konuları işleyen filmler çok fazla mesajla ve propagandayla dolu olur. Korkum bu filmin de aynı tuzağa düşmesiydi. Açıkcası yanılmışım.
Hemen belirtmek gerekiyor ki filmin adını (Elegy), Aşk Peşinde olarak çevirmek büyük bir haksızlık. Öncelikle, Aşk Peşinde ismi ile filmde yaşananlar arasında direkt bir ilişki yok; hatta filmin ağırlığını kaldırmıyor diye düşünebiliriz. Aşka Ağıt, örneğin, daha iyi bir isim olabilirdi. Film, Philip Roth’un Türkçe’ye Ölen Hayvan (The Dying Animal) isimli kısa romanından uyarlanmış. Kitabı da okuma şansım olduğu için ikisi arasındaki farklılıkları da görme şansım oldu.
Amerikan sinemasının en sevdiği konulardan birisi yoğun iş temposu altında sıkılan, bunalan ve sosyal ilişkilerini kaybeden insanların yaşamlarıdır. Türkçe’ye Şantaj ismiyle çevrilen Deception, hayatını hesaplar arasında geçiren bir muhasebeci olan ve arkadaşı olmayan Jonathan (
